12 November 2008

Crita maning

Nyambung crita sing wingi...
Bar sambutan meriah sekang keluarga ibu kos, banjur njaluk kunci terus mlebu kontrakan. Weleh...weleh...ya ampyuuun...busyeeet...buju buneng...kamare super berantakan kaya kapal pecah, kabel pating sraweng, kasur cilik wis kèmpes, ana tv cilik wis modele jadul ningkring sèkènane neng nduwur peti bekas kiriman barang maning. Terus ndeleng meng mburi, lah lewih nlangsani maning, piring mung siji kuwe be hadiyah tuku mie, gelas plastik,karo sendok letoy, hiks sedih inyong. Agenda pertama beres2 umah,terus tuku2 keperluan umah, lah mbarang kuwe wis keton wujud umah, rapi lan ana barange, ora keton suwung. Bar ngaso, terus kenalan karo tangga2ne, ana bu de & pak de Ali (anake: tania), bpk & ibu Joko Wachyono (anake: happy,ratna,aldy. Putune: rafa,rafi rung lair),tante leni & om jhoni, pak amin & mba tini (anake: naya), pak alfin & mama caca. Umah kontrakane inyong kaya villa, neng nduwur bukit, angger ndeleng meng njaba keton bukit2 sing neng ngisore ana segara pasifik, lurus karo jendela ngarep umah bukit polimak sing ana tulisane JAYAPURA CITY sing gede banget. Dasar inyong karo ramane seneng klayaban, angger ana dina prei muter2 montoran maring ndi bae. Wis tau mubeng kota, maring pasar ampera, manjat meng daerah angkasapura liwat dok 9...tanjung ria terus mudune liwat dok 5 atas. Maring waena andon mangan bakso nuklir sing neng pertelon seuwise markas zenit tempur, meng hamadi ndeleng pantai karo mangan lalap ayam neng warung biru ngarep markas lantamal, mangan soto lamongan neng pantai dol 2, paling adoh ya meng koya timur langka tujuan sing jelas kur kluyuran ben ngerti daerah. Sing tek klangeni panganan neng Jayapura ya kuwe papeda karo bubur manado, apa maning nek sing gawe ibu kos mak nyuzzz, ibu kos ku genah jempolan angger urusan masak2 (mbokefatih jempolan angger urusan mangan2 kyaaa...). Neng Jayapura mulai sekang wong sijian (ramane thok), wong loroan (karo inyong), ngasi wong teluan (ketambahan fatih) akeh banget kenangan super manis. Sayange ramane depindah guli macul, dadi "dengan berat hati" tèk tinggalna alam papua sing eksotik, moga2 mbuh kapan nek jodo bisa ngidhek tanah papua maning.
*langsung merem...turu mbengi*

Tidak ada komentar: